Filtering pollutions originating from residential wood burning

Abstract

Het is bekend dat de rook die tijdens de houtverbrandingsprocessen ontstaat, veel voor de gezondheid gevaarlijke stoffen bevat, meestal als gevolg van onvolledige verbranding. Hoewel de samenstelling van de rook meestal sterk afhankelijk is van het verbrandingsproces en de houtsoort, zijn de belangrijkste verontreinigende stoffen die in de rook van de verbranding van hout (naast kooldioxide en koolmonoxide) worden aangetroffen: fijne (PM2,5) en ultrafijne deeltjes (UFP (PM0.1), roetdeeltjes (organische deeltjes bestaande uit elementaire koolstof), teerverbindingen (polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's)), dioxinen en geuren, voornamelijk veroorzaakt door niet-verbrande vluchtige organische stoffen die in de rook worden aangetroffen (Deense Ecologische Raad, 2016a; Salthammer et al, 2014). De houtverbranding in woningen wordt geïdentificeerd als een belangrijke bron van fijne en ultrafijne PM inclusief roetdeeltjes. Talrijke studies hebben aangetoond dat de concentraties van fijne en ultrafijne zwevende deeltjes in de omgeving, gemeten in gebieden met houtverbranding in woningen, vergelijkbaar en zelfs hoger zijn dan deze gemeten in sterk vervuilde stedelijke gebieden zonder houtverbrandingsactiviteiten (Danish Ecological Concil, 2016a; Denier van der Gon et al., 2015; WHO Europe, 2015). Bovendien werd de verbranding van hout voor woningen geïdentificeerd als de grootste organische aërosolbron in Europa in de door Denier van der Gon et al., (2015) gepubliceerde antropogene koolstofhoudende emissie-inventarisatie.