The relocation of a circus school from the perspective of mobility of its participants.

Abstract

In de ruimtelijke planningstheorie en -praktijk worden verplaatsingsgedrag en ruimtelijke structuur (afstand, veiligheid,…) vaak aan elkaar gekoppeld. Veel mobiliteitsonderzoeken nemen ook omstandigheden (leeftijd, baggage, weer,…) in overweging. Gedragsonderzoek in de velden economie, psychologie, marketing enz. houden bijkomend rekening met persoonlijkheid en individuele keuzes. Empirisch bewijsmateriaal voor deze onderzoeken in de vorm van cases uit het echte leven komt niet vaak voor. We gebruiken in deze paper een case die uit het leven gegrepen is: de herlocalisatie van een recreatiedienst. We analyseren de effecten van de verhuis aan de hand van verschillende theoretische invalshoeken, die doorsnee zijn in Vlaanderen. We zullen dan deze bestaande theorieën, die doorvertaald zijn naar een Vlaams schaalniveau, confronteren met de bottom up informatie uit onze case. Circolito is een circusschool in Mechelen, een Vlaamse stad in België, die gelegen is tussen Antwerpen en Brussel. Het doel van de school is om kleuters, kinderen, adolescenten en volwassenen op een wekelijkse basis circusvaardigheden bij te brengen. In de lente van 2018 is de school verhuisd van een binnenstedelijke naar een suburbane locatie. Een jaar vóór en na de verhuis, kregen alle studenten van de school de kans om een enquête in te vullen over hun mobiliteitsgedrag, ketenverplaatsing en perceptie van de schoollocatie. De resultaten van de enquête zullen besproken worden in relatie met de tools en de praktijken uit de ruimtelijke ordening in Vlaanderen, die op Mechelen en op het herkomstgebied van de circusdeelnemers toegepast worden. Ook al is dit een specifieke case, de resultaten helpen om nieuwe onderzoeksvragen te stellen en om de beleidsdicussie te voeden.