Geurhinder door verkeer

Abstract

Het verkeer is een belangrijke bron van een groot aantal stoffen die onze lucht vervuilen. In Vlaanderen is de verwevenheid van verkeersinfrastructuur en leefomgeving groot en een steeds toenemend verkeersvolume leidt ertoe dat de blootstelling van de bevolking aan de vervuiling door verkeer aanzienlijk is.Uit het Schriftelijk Leefomgevingsonderzoek (SLO) blijkt dat naast geluidshinder ook geurhinder een belangrijke bron van hinder is. Wanneer deze hinder brongericht bevraagd wordt, blijkt zelfs ongeveer een derde van de ervaren geurhinder toegewezen te worden aan verkeer en vervoer. Bij klachtenanalyses zijn er echter weinig klachten door verkeer, waarschijnlijk door de moeilijke toewijsbaarheid van een bron, alsook het feit dat de bevolking zelf deelneemt aan deze activiteit.Door de moeilijke toewijsbaarheid is het niet eenvoudig om een beeld te krijgen van het probleem in Vlaanderen. Tot dusver was nog geen ondersteunend onderzoek verricht die de omvang van verkeer als verstoringsbron van geurhinder op een objectieve manier kwantitatief weergeeft.Het gebruik van emissiekengetallen bij een kwantitatieve benadering van geuremissie werd reeds toegepast bij een aantal andere sectoren, zoals varkenshouderijen, waterzuiveringsinstallaties en groencomposteringen. Wat betreft verkeersemissies in Vlaanderen wordt de emissie van specifieke polluenten, zoals CO, NOx en SO2 berekend a.d.h.v. emissiekengetallen. Bij het ontwerp van deze studie werd voorgesteld om een aantal emissiekentallen voor geur te bepalen door middel van metingen.Bij geuremissies gaat het om een mengsel van verschillende chemische componenten; mede daardoor zijn de eigenschappen van geur enigszins anders dan bij een typische milieucomponent. Bij verkeersemissies spelen eveneens specifieke eigenschappen van de bron een rol. Omwille van deze factoren was een specifieke selectie van een geschikt verspreidingsmodel nodig.Op basis van deze studie wordt verwacht een beter beeld te krijgen van geurhinder door verkeer in Vlaanderen en op termijn een indicator te ontwikkelen die het verloop van deze bron van hinder kan weergeven in de tijd. Op deze manier kan de milieurapportering dit probleem opvolgen. Bovendien kan deze studie ook een wetenschappelijke onderbouwing geven voor een eventueel toekomstig beleid inzake geurhinder door verkeer.